مادر من فقط یه چشم داشت.من از اون متنفر بودم.اون همش مایه خجالت من بود.اون برای امرار معاش خانواده برای معلم ها بچه مدرسه ای ها غذا میپخت.یه روز اومد دم مدرسه که به من سلام کنه و منو با خودش ببره خونه.

خیلی خجالت کشیدم.

اخه اون چطور تونست این کارو با من بکنه؟!

به روی خودم نیوردم.فقط با تنفر بهش  نگاه کردمو قورا از اونجا دور شدم.

روز بعد یکی از همکلاسیام منو مسخره کرد و گفت:هوووووو مامانت فقط یه چشم داره!!!!

فقط دلم میخواست یه جوری خودمو گمو گور کنم..کاش زمین دهن وا میکردو منو میبلعید.کاش مادرم یه جوری گمو گور میشد

روز بعد بهش گفتم:اگه واقعا میخوای منو شاد کنی پس چرا نمیمیری!!؟؟

اون هیچ جوابی نداد...حتی یه لحظه هم به چیزی که گفتم فکر نکردم چون خیلی عصبانی بودم

احساساتش اصلا واسم مهم نبود.

دلم میخواست از اون خونه برمو دیگه هیچ وقت نبینمش.

سخت درس خوندمو موفق شدم برای ادامه تحصیل برم سنگاپور.

اونجا ازدواج کردم خونه خریدمو بچه دار شدم و از زندگیم راضی بودم...